Φτιάχναμε καπέλα από χαρτί
Είχαμε και ξύλινα ντουφέκια
Κι ήτανε ο πόλεμοσ γιορτή
Στα παλιά μασ στέκια
Κι ήτανε ο πόλεμοσ γιορτή
Στα παλιά μασ στέκια
Όλοι σε φωνάζαν αρχηγό
Κι ήξερεσ μονάχα να διατάζεισ
Κι έτρεχα ξοπίσω σου κι εγώ
Για να με κοιτάζεισ
Κι έτρεχα ξοπίσω σου κι εγώ
Για να με κοιτάζεισ
Έγειρεσ στη γη να κοιμηθείσ
Κι έγινε η καρδιά σου κυπαρίσσι
Σου ‘πα θα πεθάνω αν σκοτωθείσ
Κι όμωσ έχω ζήσει
Σου ‘πα θα πεθάνω αν σκοτωθείσ
Κι όμωσ έχω ζήσει
Мы сделали шапочки из бумаги
Были у нас и деревянные винтовки.
И война была праздником
В наших старых прибежищах
И война была праздником
В наших старых прибежищах
Все называли тебя шефом
И ты знал только, как приказать
И я тоже бежал за тобой
Чтобы посмотреть на меня
И я тоже бежал за тобой
Чтобы посмотреть на меня
Ты ложишься на землю и спишь
И твое сердце стало кипарисом
Я умру, если тебя убьют
Но я жил
Я умру, если тебя убьют
Но я жил