Με τα πέδιλα μου τ' άσπρα
Περπατούσα μια φορά
Δίπλα στα δίχτυα ενόσ ψαρά
Ο πατέρασ μου είχε άστρα
Και σιρίτια αστραφτερά
Μα εμένα μου 'λειπε η χαρά
Κι είχα μια θάλασσα στο νου
Τ' όνειρο χάλασα ποιανού
Με τα πέδιλα μου τ' άσπρα
Που τουσ κόπηκε η κλωστή
Βρήκα μιαν άσφαλτο ζεστή
Μ' έναν ανθό μωρό στη γλάστρα
Που απ' τη γη είχε χωριστεί
Γέλια και δάκρυα χιαστί
Κι είχα μια θάλασσα για φωσ
Μπασ κι είναι ο έρωτασ κρυφόσ
Με τ' άσπρα πέδιλα
Πατάω τα βέβηλα
Τ' άγρια τ' αγκάθια των καιρών
Σε δρόμουσ άφατουσ
Κι απ' την αγκράφα τουσ
Σκύβω και λύνω το παρόν
Κι έχω μια θάλασσα για ευχή
Λεσ κι είναι βότσαλο η ψυχή
С моими сандалиями белый
Я шел один раз
Рядом с сети, пока рыбак
У моего патента были звезды
И мерцание
Но мне скучала по мне радость
И я имел в виду море
Мечта я сломал, какой
С моими сандалиями белый
Чья нить была вырезана
Я нашел асфальт тепло
С цветком в горшке
Это было отделено от земли
Смеется и слезы креста
И у меня было море для Фоса
Бас и любовь скрыта
С белыми сандалиями
Толкать
Дикие шипы времени
На контрольно -пропускном пункте
И от их гудения
Согнуть и решить настоящее
И у меня есть море по желанию
Les и душа - галька
