Дом схаваны ў прыцемку,
Прад вачыма краявід,
Водгалас ад дзён мінулых
Прамільгнуў нібы прывід.
У люстры бачыцца аблічча,
У вачах блішчаць маланкі,
Бо забытыя – не клічуць,
Існуючыя – у хаванках.
Памяць продкаў у нашчадках,
Усё жыццё як мае быць.
Што было не захавана
І святло больш не гарыць.
Не гучыць магутна слова.
Вусны змоўклі назаўсёды,
Alma mater! Alma mater!
І стаіш на папялішчы
Босы, зломлены, галодны.
Alma mater! Alma mater!
Абыякавасць пануе,
У забыцці магутны род,
Пахаваны пад руіны,
Лёг і спіць увесь наш народ.
The house is hidden in the twilight,
Before the eyes of the landscape,
An echo of days gone by
Flashed like a ghost.
In the chandelier you can see the face,
Lightning flashes in his eyes,
For the forgotten do not call,
Existing - in hiding.
Memory of ancestors in descendants,
All life as it should be.
What was not saved
And the light is no longer on.
Doesn't sound like a powerful word.
His lips fell silent forever,
Alma mater! Alma mater!
And you stand on the ashes
Barefoot, broken, hungry.
Alma mater! Alma mater!
Indifference reigns,
In oblivion a powerful genus,
Buried under the ruins,
All our people lay down and slept.
