Текст песни HosT - Besikden mezara

Pulsuz CD'lər başlanğıcı idi hər şeyin
Heç vaxt fanat sms'ini saymamışam hər şeyim
Və heç vaxt fikirləşməmişəm səhnə üçün xüsusi geyim
Əsas ağlımda olub HOSTçularıma nə deyim
Və heç vaxt saymamışam kimdənsə əskik nəyim
Mənim dinləyicilərim olmayıb, mənim olub arxam, kürəyim
Söykənə biləcəyim ya da mənə açanlar ürəyin
Mən də çalışmışam kömək olanın olum köməyi
Qulaqlara qonaq idik, indi yerimiz ürəklər
Addımlara çevrilib təzə-təzə iməkləməklər
Düz deyirlərmiş, Bakının daimi qonağıdı küləklər
Hansı ki, münasibətləri də sovurur insanlardan
Bu şəhərdə ya yıxılanlardansan, ya yıxılanlara vuranlardan
Yıxıldınsa, səni içəri bıraxmazlar kəndardan
Biz də qala bilmədik baş verənlərdən kənarda
Yaxşı olmağın bir yolu var - olmaq məzarda

Mən baxmıram səmaya və görmürəm günəşi
Qaranlığım əbədi, ağrılarım əbədi
Yaralanmış ayaqlar və qolda güc tükənir
Amma yolumuz irəli, biz bu yoldan dönmərik
Sönsə də ümid, dönmərik

Pillələr tükəndikcə görürsən ki, zirvə zindandı
Görürsən, xoşbəxtlik açarı sevgi yox, pul və imkandı
Düşmənə qapını bağlıyıb, dostla bir yaşayırsan
Amma düşmən mənzillərin başında eyni damdı
Bu, bəlkə, son görüşdü, bu, bəlkə, son vidadı
Bəlkə də aramızda sökəcəyimiz son divardı
Bəlkə də gördüyünüz səhnə deyil, bir virandı
Bəlkə də varlığımız sınaq deyil, intiqamdı
Qızarmış yanaqlarınız utanc deyil, soyuqdandı
Kimlərsə sevinc, kimlərsə nifrətdən donub qaldı
İlham qürubdandı, hər batan günəş yeni mahnı
Hər kədər, hər etiraz hər biri ayrı insandı
Məşhurluqla sevgi eyni düşüb, eyni qalxır
Və sonda tərk edilsə, qəhrəman da sevmir xalqı
Və sonda vətəndaş sətir, ölkəysə mahnılardı
Və son fəth ediləcək şəhər göz yaşı və ağrılardı

Mən baxmıram səmaya və görmürəm günəşi
Qaranlığım əbədi, ağrılarım əbədi
Yaralanmış ayaqlar və qolda güc tükənir
Amma yolumuz irəli, biz bu yoldan dönmərik
Sönsə də ümid, dönmərik

Biz yaza bilmədik tarix, ola bilmədik qəhrəman
Qurtara bilmədik sizi və bizi bastırdı zaman
Dəyişə bilmədik dünyanı, söndü arzular
Biz əkdikcə qəmi torpağa, biçdik ancaq ağrılar
Qaranlıq, uzun yollarda istədik olaq şam sizə
Ama işıq verdikcə xalqı özümüz içdə

Бесплатные CD были только началом
Все, что я никогда не рассчитывал на смс
И особый наряд для сцены, о которой я никогда не думал
По-моему, что я скажу ХОСТАМ?
И я пропускаю никого, кого я никогда не считал
У меня не было слушателей, я был спиной и спиной
Сердце, с которым я могу поговорить, или те, кто мне открыт
Я также был рукой помощи, чтобы помочь
Мы были гостями в ушах, и теперь наши сердца на месте
Шаг в новые шаги
Быть правым, заводит постоянного гостя Баку
Что также в случае с людьми
В этом городе вы либо падаете, либо поражаете тех, кто падает
Если вы упадете, они не остановят вас из деревни
Мы не могли оставаться вне того, что происходило
Есть способ быть хорошим - быть на могиле

Я не вижу неба и не вижу солнца
Моя тьма вечна, моя боль вечна
Наблюдается истощение травмированных ног и рук
Но наш путь вперед, мы не отвернемся от него
Мы надеемся, что мы не сдадимся

Когда лестница заканчивается, вы видите, что саммит в тюрьме
Видите ли, ключ к счастью - это любовь, а не деньги
Закрыв дверь врагу, вы живете с другом
Но у врага была такая же крыша во главе квартир
Это была последняя встреча, может быть, последняя
Может быть, это последняя стена, которую мы сломаем между нами
Вероятно, не сцена, которую вы видите, а руина
Может быть, наше существование было не испытанием, а местью
Ваши жареные щеки не стыдно, но они холодные
Некоторые были веселыми, а некоторые ненавистными
Вдохновленный закатом, каждый закат - новая песня
Каждая грусть, каждое возражение были другим человеком
Любовь и популярность падают и растут
И в конце концов, герою даже не нравятся его люди
И в конце концов, гражданин спел струну, и страна пела
И последним завоеванием города были слезы и печали

Я не вижу неба и не вижу солнца
Моя тьма вечна, моя боль вечна
Наблюдается истощение травмированных ног и рук
Но наш путь вперед, мы не отвернемся от него
Мы надеемся, что мы не сдадимся

Мы не могли писать историю, мы не могли быть героями
Мы не смогли спасти вас и нас
Мы не могли изменить мир, мечты исчезли
Как мы посадили, мы посеяли почву, но только боль
В темноте долгими путями мы хотели иметь свечи для вас
Но когда свет светит, люди в себе