Səni mən oğurladım cənnətdən
Sən mələksən,gözlərin cəngərliklərində mən tamam azdım
Dedim yazmıyacam bir də sevgidən mən
Dedim yazmıyacam yazmıyacam və sonda yazdım
İstədim günəş olum ki hər səhər səni görüm çıxanda
İstədim külək olum ki rəqs edim saçlarınla
Həyat çox mürəkkəbdi, bəzən dözülməz yaşamaq
Ama ki sən varsan həyatın ən çətin anlarında
Qələmi göz yaşıyla suladığım bu bəyaz sətirlər
Bi kimik ki sevgi qapısında kasıb səfillər
Biz kimik ki uzun bir əsərdə bir neçə cümlə
Biz kimik ki yuxardan baxsan bir neçə nöqtə
Sənin baxışların danışırdı başqa dildə
Elə bil ilk dəfəydi həyatında məni görürdün
Bəlkədə əvvəllər baxırdın bir dost kimi
Ama bu gün son baxışlarında məni sevirdin
Qara divarda bəyaz təbaşirlə günəş çəkdim
Mən hələ son yüz ildə bu qədər sevməmişdim
Sənin bəbəylərin məni dərinliyinə çəkdi
Mən hələ bu qədər dərinliydə üzməmişdim
[x2]
Hardadır külək? Hardadır yağış?
Hardadır mənim sevgilim hardadır?
Hansı evdə?Hansı pəncərələrdə?
Hansı binalarda? Hansı küçələrdə?
Yaxınlaşır noyabr,otaqda isti kamin
Bizim hisslərimizi sanki təsvir edib Dali
Qorxurdum gözlərindən,qorxurdum soyuq səsdən
Sən bəzən bilmədən incidirdin bəzən qəsdən
Radio dalğaların zərif xışıltısına daldıq
İnsanlar qaçdılar,getdilər biz burda qaldıq
İndi şəhər tamam boş, Bakıda yoxdu heçkəs
Ya da ki şəhər doludu sadəcə biz gözə görünməz
Keçər illər sən olarsan xoş bir nostalji
Köhnə fotoalbom sirləriylə bölüşdükcə
Uşaqlıq illərinin səliqəsiz xatirəsi
Barmağım şəkildəki gözlərinlə sevişdikcə
Uzun illər sonra şıltaq sevgi həvəsində
Mən indi qul olmuşam azadlığın qəfəsində
Və bəlkə bir gün sən yadına salıb sevgimizi
Sakitcə ağlıyarsan otağın bir köşəsində
[x2]
Hardadır külək? Hardadır yağış?
Hardadır mənim sevgilim hardadır?
Hansı evdə?Hansı pəncərələrdə?
Hansı binalarda? Hansı küçələrdə?
Sən yoxsan yanımda. Yaxşı bəs hardasan sən?
Bəlkə gizlənirsən boz kütlənin arasında?
Mən səni görməsəmdə,tanıyıb bilməsəmdə
Bil ki sevgimizi dəyişmərəm başqasına
Səni tanıyacam mən yazacağam məktublardan
Ya da ki gözlərin əridərək divarları
Mən yığıb ümidlərimdən
Я украл тебя из рая
Ты ангел, я полностью потерялся в прихотях твоих глаз
Я сказал, я не пишу
Я сказал, что не буду писать, и я напишу в конце
Я хочу быть на солнце каждое утро, чтобы увидеть тебя
Я хотел, чтобы ветер танцевал с моими волосами
Жизнь сложна, иногда невыносима
Но у вас самые трудные моменты вашей жизни
Эти линии делают мой карандаш мокрым от слез
Но кто мы?
Несколько предложений в длинной работе, которую мы
Мы всего в нескольких точках от вершины
Ваши взгляды говорили на другом языке
Это был первый раз, когда вы увидели меня в своей жизни
Как друг на балконе, на которого вы смотрели раньше
Но сегодня ты полюбил меня на первый взгляд
Я нарисовал черный мел на черной стене
Я не был так влюблен в последние сто лет
Твой дед втянул меня в глубины
Я еще не плыл на такую глубину
[X2]
Ветер на ветру? Где дождь?
Где моя дорогая?
В каком доме? В каком окне?
В каких зданиях? На каких улицах?
Наступает ноябрь, теплый камин в комнате
Это почти описывает наши чувства Дали
Мне было страшно из глаз, я боялся холода
Иногда тебе больно, иногда сознательно
Мы боялись элегантного свистка радиоволн
Люди побежали, они пошли, мы остались здесь
Сейчас город пуст, в Баку нет козла
Или город полон невидимых
Спустя годы у вас будет приятная ностальгия
Как мы делимся секретами старого окаменелости
Слезные воспоминания о детстве
Как мой палец влюбляется в глаза на картинке
После многих лет причудливой любви
Я сейчас в клетке свободы
И, может быть, однажды ты вспомнишь нашу любовь
В углу тихой комнаты, где вы успокаиваетесь
[X2]
Ветер на ветру? Где дождь?
Где моя дорогая?
В каком доме? В каком окне?
В каких зданиях? На каких улицах?
Ты не со мной. Так где ты?
Может ты прячешься в серой толпе?
Если я тебя не увижу, я тебя не знаю
Знай, что я не буду менять свою любовь к кому-либо еще
Я знаю тебя по письмам, которые я пишу
Или тающие стенки глаз
Я собрал свои надежды
