Текст песни Kabus - Oxu tar

Verse 1:

Oxu tar, çoxdandır ki, gəlmir yanıqlı səsin,
Oxu təmənnasız cibimdə pul yox ki, verim,
Nə nefti bizim oldu bu yurdun, nə də suyu,
Qarşılıqsız olsun, Azərbaycan üçün oxu.
Danışmaq istəmirəm ümidlərdən, arzulardan,
Özümüzü aldadırıq hər gün biz arzularla,
Boşdu qədəhlər də, deyilən sağlıqlar da.
Hər gələn il bir az da ayırır bizi Qarabağdan.
Oxu tar, bəlkə səni duyub anlayar bu millət,
Kim olduğunu bir an xatırlayar bu millət,
Xatırlayar, şəhidlərin, əsir düşən qızların,
Oxu, qəflət yuxusundan ayılar bu millət.
Oxu tar, səsindən ən lətif şerlər dinləyim,
Özümü qurban demişəm, eşitmədən ölməyim,
Müşviq də yoxdur ki, səsimə səs versin,
Səsinin qarşılığıdırsa razıyam güllələnim.

Verse 2:

Oxu tar, sən susduqca danışar alçaqlar,
Unudar köhnə Azərbaycanı yaltaqlar,
Yenisi bizim deyil, acısı bizim oldu,
Dirisi bizim deyil, ölüsü bizim olsun.
Oxu tar, yenidən silaha çevril qal əlimdə,
Sar vücudumu, yaralarım var mənim də,
Külək ol, elə əs ki, dağıt Bakını, yenidən quraq,
Onda İrəvan da inidiki tək olmaz uzaq.
Oxu tar, səni unudar ancaq satqınlar,
Səni sevməz, yeni nəsil komsomollar,
Onlardan bizə ancaq qanlı yaddaş qaldı,
Qırmızılar rəngini xalqımın qanından aldı,
Oxu tar, sən oxuduqca böyüyər ülküm,
Döndərə bilmədi məni nə edam, nə sürgün,
Yəqin məni də gözləyir türmə, ya da ölüm,
Qoy tökülsün qanım, qanı müqəddəsdir türkün.

Версия 1:

Читая деготь, долго не горит звуком,
У меня в кармане нет денег, чтобы читать бесплатно,
Ни нефть этой страны, ни вода,
Пусть не будет взаимности, читайте за Азербайджан.
Я не хочу говорить о надеждах, мечтах,
Каждый день мы обманываем себя желаниями,
Пустые стаканы и так называемые ура.
Каждый год нас отделяет от Карабаха.
Почитай деготь, может, народ тебя слышит и понимает,
Этот народ на мгновение вспоминает, кто он,
Помнит мучеников, пленниц,
Читайте, этот народ просыпается ото сна.
Читай деготь, слушай в голос нежнейшие стихи,
Я пожертвовал собой, чтобы умереть, не слыша,
Нет Мушвига голосовать за меня,
Если это за его голос, я согласен стрелять.

Версия 2:

Читай тар, сволочи молчишь,
Забыть старую азербайджанскую лесть,
Новый не наш, боль была наша,
Пусть живые будут нашими, а не мертвые.
Прочти смолу, снова преврати ее в оружие, оставайся в моей руке,
Мое желтое тело, у меня раны,
Будь ветром, разрушь Баку, восстанови его,
Тогда Ереван будет не один.
Читай, тар тебя забудет, а изменники,
Новое поколение комсомольцев тебя не любит,
О них остались только кровавые воспоминания,
Красные приобрели свой цвет из крови моего народа,
Читайте деготь, моя страна растет, как вы читаете,
Он не мог превратить меня в казнь или ссылку,
Наверное, заточение или смерть ждет,
Да прольется моя кровь, кровь турок священна.