Jest noc, lecz nie ma ciemności
Gdy płacze z zimna maleńki Bóg
Opatrzy serca załamane,
Skruszone poskłada
Co ludzkie - staje się boskie,
To już...
Ktoś rozplątuje nerwowo
Lampek zasupłany sznur,
Oddech przyśpieszonych ulic
W marszu zatraconych stóp
Co ludzkie - staje się boskie,
To już...
A ja zmrużę oczy, a Ty zjawisz się znów
Wszystko się rozmaże
Zamiast podarków poproszę o cud.
A ja zmrużę oczy, a Ty zjawisz się znów
Wszystko się rozmaże
Zamiast darów proszę o cud.
Zapach mandarynek,
Błyszczący papier szeleści,
Drobne dłonie lukrują piernik,
Pokłują się zaraz choinką
Co ludzkie - staje się boskie,
To już...
Migoczą od świateł ulice miasta
Łuną już błyszczą
Dostrzeż w tym wszystkim coś,
Co w głowie się nie mieści
Co boskie - staje się ludzkie,
To już...
A ja zmrużę oczy...
Ночь, а тьмы нет
Когда маленький Бог кричит от холода
Он лечит разбитые сердца,
Он соберет покаяние
Что человеческое - становится божественным,
Это уже ...
Кто-то нервно распутывает
Гирлянда ламп,
Дыхание шумных улиц
В марше потерянных ног
Что человеческое - становится божественным,
Это уже ...
И я сузлю глаза, и ты снова придешь
Все расплывется
Вместо подарков прошу чуда.
И я сузлю глаза, и ты снова придешь
Все расплывется
Вместо подарков прошу чуда.
Запах мандаринов,
Шорох блестящей бумаги,
Ручонки имбирные пряники замораживают,
Они собираются драться с елкой
Что человеческое - становится божественным,
Это уже ...
Улицы города мерцают огнями
Свечение уже светится
Видишь что-то во всем этом
Что не в своем уме
Что божественно - становится человеческим,
Это уже ...
И я прищуриваюсь ...
