ბევრს ვეწევი ძალიან,
თითქმის კოლოფნახევარს,
ღამ-ღამობით მახველებს,
უძილობაც დამჩემდა.
სულ ნერვების ბრალია,
რომ ლექსების დახევას
საზეიმოდ ვაპირებ,
ჩემი სახლის ფანჯრებთან.
შევიძულე სტუმრობა,
მეგობრული გარემო,
ეს ტყუილი გრძნობები
ცარიელი ქალების.
`დამავიწყდა ხუმრობა
ჩემო, ჩემიანებო!~
და მიხურვა დავიწყე
ყველას ცხვირწინ კარების.
მარტოობა კარგია _
შენ რომ ხარ და კიდევ შენ,
ეგოიზმს რომ გაცდები
და იმაზე მეტი ხარ.
სიყვარული დარგია
ესთეტიკის კიდეში,
შენ ამ მეცნიერების
წაკითხული გვერდი ხარ.
ტყუილებით გავსებენ,
შენ ყველასთან რიდით ხარ.
ყველა ზურგი დამშვენდა
იდეების ხურჯინით.
ხედავ მათთან მსგავსებას,
მათ ფეხებზე ჰკიდიხარ,
ტილოს დაგატარებე+
Много дыма тоже
Почти Колефовад,
В ночь ночи,
Бессонница для вас.
Общая вина нервов,
Что выйти из стихов
Я собираюсь быть торжественным,
С окнами моего дома.
Я купил визит,
Дружеская среда,
Эти лежачие чувства
Пустые женщины.
`Я забыл шутку
Мой, мой! ~
И вы хотели бы начать
Все на носу двери.
Одиночество хорошее _
Вы то, что вы и даже вы,
Эгоизм, который оправдывает
И ты больше, чем это.
Любовь это поле
На краю эстетики,
Ты в этой науке
Вы читаете страницу.
Лежит ложью,
Вы избавились от вас.
Все спины были сохранены
Идеи с Хурджином.
Увидеть их так,
На ноги ты
Вы будете ждать холста
