Yhtä toivon enemmän kuin muuta.
Paljon sen vuoksi antaisin,
Että tuntisit oikeesti
Miten paljon sä haavoitit.
Ja miten kerran toisensa,
Jälkeen se kaikki uudestaan nöyryytti.
Älä väitä ettei sulla ole muka muistoo.
Vai pidätkö sä mua tyhmänä,
Jolla ei ole väliä?
Itsetäänselvyytenä, lastenpalapelinä?
Pokkaa sul on ainakin,
se on käynyt selväksi.
Liikaa oot sen varjolla,
Jo varastanut anteeksi.
Mä en tahtois kantaa turhaa kuormaa.
Varsinkaan kun se mitään muuta ei.
Mut tekisitkö sä uudestaan saman,
Jos saisit valita?
Onko sussa jäljellä,
Palaakaan inhimillisyydestä?
Pokkaa sul on ainakin,
se on käynyt selväksi.
Liikaa oot sen varjolla,
Jo varastanut anteeksi.
Mistä sait sen käsityksen,
Että noin voi tehdä toisille.
Mut se mun täytyy kyllä myöntää,
Sullon pokkaa ainakin.
Так же, как я надеюсь больше всего на свете.
Так вот почему я бы дал,
Что вы коснулись права
Сколько вы закончили.
И как друг друга,
После этого все снова унижено.
Не утверждаю, что у вас нет мемориала.
Или тебе нравится дурак,
Где не имеет значения?
Сделать бизнес как роды?
Покко Суль, по крайней мере,
Стало ясно.
Слишком много оола со своей тенью,
Уже украл извините.
Я не хочу нести ненужные грузы.
Особенно, когда больше ничего.
Вы сделаете вас снова то же самое,
Если бы вы могли выбрать?
Там осталось,
Между вашим человечеством?
Покко Суль, по крайней мере,
Стало ясно.
Слишком много оола со своей тенью,
Уже украл извините.
Где вы поняли это идею,
Это вокруг может сделать с другими.
MUT IT MUNE, чтобы признать,
Кофты по крайней мере.