Դու կարծում ես այդ անձրևն է
Արտասվում պատուհանիդ,
Այդ ափսոսանքի խոսքերն են
Գլորվում հատիկ-հատիկ:
Գլորվում են ու հոսում են,
Ապակուց թափվում են ցած,
Այս խոսքերյ, որ լուվում են
Իմ երգի մեջ ուշացած:
Ու՞մ է պետք խոստովանանքդ,
Ափսոսանքդ ուշացած,
Սերյ քո մի հանելուկ էր
Ու գաղտնիք էր չբացված:
Դա գուցե աշնան կատակն էր,
Տերևներն էին դեղնած,
ծառուղում լուռ արտասվում էր
Մի աղջիկ՝ մենակ կանգնած:
Մեր սիրո աշունը էլ երբեք չի կրկնվի,
Եվ անցյալն ամեն անգամ աշնան հետ կայցելի,
Ու պատուհանիդ լուռ կարտասվի...
Ու պատուհանիդ լուռ կարտասվի:
(x2)
Ես հիմա նոր հասկանում եմ՝
Անցյալը ետ չես բերի,
Այս ամենը հատուցումն է
Իմ գործած հին մեղքերի:
Այն աղջիկը և աշունը
Բախտն էր իմ, որ կորցրի,
Դա ջահել իմ խենթությունն էր,
Вы думаете, что дождь.
Patuhanid плакать,
Эти слова сожаления
Прокат ясно.
Прокат, и течет,
Стекло падает.
Это khoskery, что Лувр
Моя песня слишком поздно.
Что это исповедь,
Просроченная сожаление,
Ваш головоломка была MOD
Секрет был в нераспечатанной упаковке.
Это была осень шутка,
Листья были пожелтевшие,
Аллея молча плачет
Девушка, стоя в одиночестве.
Наша любовь никогда не повторится осенью,
И каждый раз, когда мы отступать посетить прошлое,
И patuhanid тихий ярс Таран ...
И patuhanid тихий ярс Таран.
(Х2)
Теперь у меня есть новое понимание,
Прошлое может вернуть,
Все это возмездие
Мои грехи.
Девушка и осень
Мне повезло, что я потерял,
Этот молодой человек был мой безумие,
