არ იყავ-მონატრება სულში სახლობდა და
არ იყავ-როგორც მთებს დარდი მათოვდა და
მოხველ და გული საგულეს დაუბრუნე...
დღეები კვლავ დღეებს ისევ მისდევდა და ღამეს უშენობის სუსხი მითევდა და მოხველ და გული საგულეს დაუბრუნე...
და მაინც, რამდენი მალოდინე-
რამდენი თოვლის მოსვლა,
რამდენი გაზაფხული-ფიქრებით დაზაფრული,
რამდენი შემოდგომა-ნისლებში დაკარგული...
და მაინც,რამდენი მალოდინე-
რამდენი თოვლის მოსვლა,
რამდენი გაზაფხული-ფიქრებით დაზაფრული
,რამდენი შემოდგომა-ნისლებში დაკარგული..
არ იყავ-მონატრება სულში სახლობდა და არ იყავ-როგორც მთებს დარდი მათოვდა და
მოხველ და გული საგულეს დაუბრუნე
და მაინც რამდენი,რამდენი მალოდინე...
რამდენი მალოდინე-რამდენი თოვლის მოსვლა,
რამდენი ოცნებები-არაგვშ
Не Be-тоска жителей и
Не будьте как-горы и печаль matovda
Mokhvel и вернуть сердце к сердцу ...
Дни и ночи по-прежнему дни я затем мое сердце и сердечной mokhvel ushenobis Холод mitevda и вернуться ...
И все же, сколько malodine-
Как много снега,
Сколько весенние разрушенной мысли,
Сколько осень-nisleb потерянный ...
И все же, сколько malodine-
Как много снега,
Сколько мысли пружинные разрушенной
Сколько осень-nisleb Потери ..
Не Be-тоска жителей, а не горе, как горы и matovda
Mokhvel и сердце сердца возврат
И все же, сколько, сколько я должен был ждать ...
Сколько мне пришлось ждать, снег был,
Сколько сны aragvsh?
