Մարաթուկ, ո՞ւր կորան կայծակները քո,
Գևորգ, Գալե, Սերոբ, Հրայր, Մախլուտո:
Մի կեռ լուսին, կեռ սուր իջավ բարբարոս
Հեծյալիդ կորցրած ի՞նչ եղար Տիլբոզ:
Ինչ քաջեր է ծնել Պայթող Աղբյուրը,
Եղան մեր սուրբ դատի պահապան սուրը:
Գոռ շարքերով անցավ սերունդն այն երազ,
Կամուրջը քո մեջքին կապիր, Մայր Արազ:
Չվեցին հավքերդ Մառնիկ ու Բերդակ,
Արածանին խռով, սիրտն է ավերակ:
Հերիք ննջի մոսին, սուրը քող հագնի,
Բռնենք փշոտ ճամփան մեր նպատակի:
Իր բողբոջն է պատռել վրեժը անքուն,
Հերիք ծունկդ ծալես մեր տան ամուր սյուն:
Ախ հոգնել ես Անդոկ սև մութ ամպերից,
Ոտքի է ASALA-ն, ցնծա դու նորից:
Маратук, где утеряны огни молнии,
Геворг, Гейл, Серб, Грайр, Махлуто.
Свинная луна, степл обострился на варваре
Что случилось с рекой, была Тильбосе?
Какие браки рожают взрывчатого источника?
Были гвардия нашего святого суда.
Горные ряды скончались поколение мечты,
Свяжите мост на спине, мама Араз.
Не было, чтобы ваши уши были марником и Бердаком,
Багажник пасы, сердце разрушено.
Достаточно спящего мха, носить меч,
Давайте поймаем колючий путь к нашей цели.
Это его прорастание, чтобы рвать отомстить бессонницу,
Сложите свой дом плотный столб.
О, устал от черных облаков черных облаков,
Асала снова радуется.
