Баллада
1. Такую песню лірнік на Нёмане спяваў.
Дачку князёву шчыра пастух адзін кахаў,
Яна яго кахала – галубка з галубком,
Зямля багаццем стала, а неба ім вянцом.
Быў юны шлюб прыгожы - купалаускі вянок,
Укласці меч у ножны князёвы змовіў рок.
Дазнаўся князь суровы,пра іх таемны шлюб
Схапіў любоў у аковы, дзе сосенка і дуб
Пр. А на стромным беразе дуб з сасной стаяць,
Звіўшыся галінамі на усход глядзяць.
На ўсходзе сонейка макамі цвіце,
На зямлі каханенькай, з палыном расце
2. Куды ўцячы каханню, дзе жорсткасць правіць баль
Там кроў з расой на ранні, змачылі тонкі шаль.
Пад дубам і сасною, так лірнік мне спяваў,
Хлапца і свет князёўну любіцца Божа ўзяў.
Ballad
1. Such a song was performed by the lyricist on Neman.
The prince's daughter truly loved one shepherd,
She loved him - a dove with a dove,
The earth is riches, and the sky is their crown.
There was a beautiful young marriage - a wreath of Kupala,
Put a sword in the princess's sheath plotted rock.
The prince learned about their harsh, secret marriage
Grabbed love in the shackles, where pine and oak
Ex. And on the steep bank of pine trees stand,
As the branches branch to the east, they look.
In the east, the sun poppies bloom,
On earth sweetheart, wormwood grows
2. Where to escape love, where cruelty rules the ball
There's blood with dew on the early, dipped fine shawl.
Under the oak and pine, so the lyric sang to me,
The lad and the world of the princely love God took.
