Ξανάρθες ξημερώματα,
πριν σβήσουνε τ'αστέρια
και πριν προλάβω να σε δω
με πήρανε αιχμάλωτο,
ξανά, τα δυο σου χέρια
Ξανάρθες ξημερώματα
και πάλι μεθυσμένη
λες και δεν έχει το πρωί
για την αγάπη σου στιγμή
και με το φως πεθαίνει
Δε ζητάω πολλά
όλα αυτά που μου λες στο σκοτάδι
να τα πεις μια φορά
με το φως το πρωί κι ένα χάδι...
Ξανάρθες ξημερώματα
κι όλο και με φιλούσες
κι όλη την ώρα έψαχνα
να δω μέσα στα μάτια σου,
μα εσύ δε με κοιτούσες
Δε ζητάω πολλά
όλα αυτά που μου λες στο σκοτάδι
να τα πεις μια φορά
με το φως το πρωί κι ένα χάδι...
Почти рассвет,
Прежде чем они выключились
И прежде чем я догоняю тебя
взял меня в плен,
опять твои две руки
Примерно замок
снова пьяный
Вы говорите и не имеют утром
Для вашего любовного момента
и со светом умирает
Я не прошу много
Все, что вы говорите мне в темноте
Скажите им один раз
С светом утром и ласками ...
Примерно замок
И больше, и вы были поцеловать
И все время я искал
видеть в твоих глазах,
Но ты не звезда
Я не прошу много
Все, что вы говорите мне в темноте
Скажите им один раз
С светом утром и ласками ...
