Як ты безь мяне там?
Як я безь цябе тут?
Пачуцьцём чалавека
Цягне сэрца ў родны кут.
Як быццам жартую,
А ў сабе мацней крычу:
Я цябе ўратую!.
Толькі як — ня ведаю.
(А-а-а...)
Ластаўка ў небе лунала, праўду казала
Аб тым, дзе жывеш ты зараз.
Я не спрачалась, у вочы твае закахалась.
На неба глядзеўшы часам.
Ўголас трымаю, гонар! —
Гэта мая прастора,
Гэта мая краіна,
Край любы, край адзіны…
Лепшае побач чую,
Крылы свае ратую.
Хутка ўсё добра будзе —
Мірныя, вольныя людзі!
Дзе яно — сэрца Радзімы?
Ў лесе, ці ў хаце,
Ці паміж муроў цагліных?
Кволаю птушкаю ў небе,
Водарам ніў, ці коласам
Ў чэрствай глебе?
Ўголас трымаю, гонар! —
Гэта мая прастора,
Гэта мая краіна,
Край любы, край адзіны…
Лепшае побач чую,
Крылы свае ратую.
Хутка ўсё добра будзе —
Мірныя, вольныя людзі!
Як ты безь мяне там?
Як я безь цябе тут?
Пачуцьцём чалавека
Цягне сэрца (цягне) ў родны кут.
Як быццам жартую,
А ў сабе мацней крычу:
Я цябе ўратую!.
Толькі як — ня ведаю.
Ўголас трымаю, гонар —
Гэта мая прастора,
Гэта мая краіна,
Край (любы, край адзіны)...
Лепшае побач чую,
Крылы свае ратую.
Хутка ўсё добра будзе —
Мірныя, вольныя людзі!
Ластаўка ў небе лунала, праўду казала
Аб тым, дзе жывеш ты зараз
Как ты без меня там?
Как я могу получить тебя здесь?
Человеческое ощущение
Тянет сердце в угол.
Как будто шутка,
А в себе сильнее кричать:
Я был спасен!
Только как - я не знаю.
(A-A-A ...)
Ласточка в небе Лунала, сказала правда
О том, где вы живете сейчас.
Я не спорю в твоих глазах в любви.
Небо посмотрело на вовремя.
Вдоль держи, честь! -
Это мое пространство,
Это моя страна,
Край любого, край - единственный ...
Лучший слышит
Крылья в рот.
Скоро все хорошо идут -
Мирные, свободные люди!
Где это - сердце родины?
В лесу или в доме,
Или между кирпичами MORO?
Птицы птицы в небе,
Аромат NIV, или Колас
В мошенничестве?
Вдоль держи, честь! -
Это мое пространство,
Это моя страна,
Край любого, край - единственный ...
Лучший слышит
Крылья в рот.
Скоро все хорошо идут -
Мирные, свободные люди!
Как ты без меня там?
Как я могу получить тебя здесь?
Человеческое ощущение
Тянет сердце (тянет) в родном городе.
Как будто шутка,
А в себе сильнее кричать:
Я был спасен!
Только как - я не знаю.
Оголос продолжал честь -
Это мое пространство,
Это моя страна,
Край (любы, край адзіны)...
Лепшае побач чую,
Крылы свае ратую.
Хутка ўсё добра будзе —
Мірныя, вольныя людзі!
Ластаўка ў небе лунала, праўду казала
Аб тым, дзе жывеш ты зараз
