Яна пяе, цалуецца у скверы,
Вянком купальскім па Дняпры плыве,
Жыве ў надзеі, любасьці і веры –
У нашых сэрцах Беларусь жыве!
Жыве Беларусь!..
Яна жыве ў Крэве і Смаргоні,
На скрыжаваньнях часу гнёзды ўе,
І ўсё ляціць крывіцкая Пагоня,
І час ляціць – і Беларусь жыве!
Жыве Беларусь!..
Яна жыве, бо духам не змарнела,
Бо вольны дух на Сожы і Дзьвіне,
І сьцяг лунае бел-чырвона-белы,
Лунае сьцяг – і Беларусь жыве!
Она лежит, целует в квадраты,
Ланта Купала от Днепра плавала,
Он живет в надежде, Lubacy и вере -
В наших сердцах Беларусь живет!
Живет Беларусь!..
Она живет в Креве и Сморгоне,
На пересечении временных гнезд,
И все летают в Крывицкий погоня,
А время летает - а Беларусь живет!
Живет Беларусь!..
Она живет, потому что дух не был охлажден,
Ведь свободный от духа Соби и Двины,
И флаг парить бело-красно-белый,
Висячий флаг - а Беларусь живет!
