Ήμασταν ακίνητα και αμίλητα αγάλματα
Ήμασταν αγέλαστα χάνει όποιοσ γελά
Γέλασεσ και κέρδισα κι έτσι μεσ στα χείλη σου έζησα
Γέλαγεσ και κέρδιζα σ' έχασα μετά
Κι αν μεγάλωσα κι αν με τη ζωή μου μάλωσα
Αν ερχόσουνα μεσ στα δυο σου μάτια θ' άλλαζα
Θα γινόμουνα και πάλι παιδί
Και πάλι παιδί
Ήμασταν ακίνητοι απ' το χρόνο ασυγκίνητοι
Ήμασταν ανίκητοι χάσαμε κι οι δυο
Κι αν μεγάλωσα κι αν με τη ζωή μου μάλωσα
Αν ερχόσουνα μεσ στα δυο σου μάτια θ' άλλαζα
Θα γινόμουνα και πάλι παιδί
Και πάλι παιδί
Мы были неподвижными и безмолвными статуями. Мы были несмешны, кто смеётся, тот проиграл. Ты смеялся, а я победил, и так я жил в твоих губах. Ты смеялся, а я победил, и я потерял тебя позже.
И если бы я вырос, и если бы я боролся за свою жизнь,
Если бы ты вошла в твои глаза, я бы изменился.
Я бы снова стал ребёнком.
Снова стал ребёнком.
Мы были неподвижны, неподвластны времени. Мы были непобедимы, мы оба проиграли.
И если бы я вырос, и если бы я боролся за свою жизнь,
Если ты вошла в твои глаза, я бы изменился.
Я бы снова стал ребёнком.
Снова стал ребёнком.