Текст песни Крамбамбуля - Глёрыя

Ён дарогі лёгкай не шукаў,
Не баяўся кулі і штыха.
Ён маім быў сябрам і тваім,
І мы ўсе сьпявалі разам зь ім:

Глёрыя!
Вікторыя!
Глёрыя!
Вікторыя!

Ён зямлю сваю свабоднай сьніў,
Не цярпеў лісьлівасьці й хлусьні.
Ён дзяліў з усімі ўсё, што меў,
І вятры падхоплівалі сьпеў:

Глёрыя!
Вікторыя!
Глёрыя!
Вікторыя!

Ён гарэў, палаў і раптам згас.
У пахмурны дзень пакінуў нас.
Ён заснуў у маладой траве,
Але песьня гэтая жыве:

Глёрыя!
Вікторыя!
Глёрыя!
Вікторыя!

Глёрыя!
Вікторыя!
Глёрыя!
Вікторыя!

Он легкие дороги, не ищу
Пули и Стиха не боялись.
Он был моим другом и твоим,
И мы все пели с ним:

Глория!
Виктория!
Глория!
Виктория!

Он его свободный сон,
Я не страдал от лжи и лжи.
Он поделился со всем, что у него был,
И ветры поднялись:

Глория!
Виктория!
Глория!
Виктория!

Он сгорел, сгорел и внезапно исчез.
В облачный день он оставил нас.
Он заснул в молодой траве,
Но эта песня живет:

Глория!
Виктория!
Глория!
Виктория!

Глория!
Виктория!
Глория!
Виктория!