Երբ բաց եղան գարնան կանաչ դռները,
Քնար դառան աղբյուրները Բինգյոլի.
Շարվեշարան անցան զուգված ուղտերը,
Ցարս Էլ գնաց յայլաները Բրնգյոլի։
Անգին յարիս լույս երեսին կարոտ եմ,
Նազուկ մեջքին, ծով-ծամերին կարոտ եմ,
Քաղցր լեզվին, անուշ հոտին կարոտ եմ,
Սև աչքերով Էն եղնիկին Բինգյոլի։
Պա՚ղ-պա՜ղ ջրեր, պապակ շուրթըս չի բացվի,
Ծուփ-ծուփ ծաղկունք, լացող աչքս չի բացվի.
Դեռ չտեսած յարիս,— սիրտս չի բացվի,
Ի՛նձ ինչ, ավա՛ղ, բլբուլները Բինգյոլի։
Մոլորվել եմ, ճամփաներին ծանոթ չեմ,
Բյուր լճերին, գետ ու քարին ծանոթ չեմ.
Ես պանդուխտ եմ, Էս տեղերին ծանոթ չեմ.
Քույրիկ, ասա, ո՜րն Է ճամփան Բինգյոլի։
Когда зеленые двери весны открылись,
Источниками Bing յ l стала лира.
По аллее прошли еловые верблюды,
Карс Эль отправился в Брнгёль.
Я скучаю по свету на моем драгоценном лице,
Я скучаю по мягкой спине, по морю,
Я скучаю по сладкому языку, сладкому запаху,
Олень с глазами Бингола.
Холодная вода, моя губка не откроется,
Расцвести, расцвести, мой плачущий глаз не откроется.
Я еще не видел, сердце не откроется,
Увы, соловьи Бингёля.
Я заблудился, я не знаком с дорогами,
Я не знаком с Бюрскими озерами, реками и скалами.
Я иностранец, я не знаком с этими местами.
Сестра, скажи мне, как пройти в Bing յ l?
