Үг: Т.Эрдэнэцогт
Ая: Д.Отгонбаяр
Гол ус намуухан урсана
Галын дөл намуухан дvрэлзэнэ
Гоо бvсгvй намуухан инээмсэглэнэ
Өвгөн хөх саран намуухан мандана
Өнө эртний домог намуухан амилна
Өндөр тэнгэрийн vvлс намуухан намирна
Дахилт:
Талын салхи намуухан сэвэлзэнэ
Танхил охид намуухан намба сууж
Тансаг ордон намуухан хуучирна
Цагаан цасан намуухан бударна
Цаг хугацаа намуухан амьсгална
Цэнхэрлэг зэрэглээ намуухан бvдгэрнэ
Алтан бишгvvр намуухан эгшиглэнэ
Ах минь намуухан бууралтана
Ахиад багын явдал намуухан сэргэнэ
Талын салхи намуухан сэвэлзэн
Танхил охид намуухан намба сууж
Тансаг ордон намуухан хуучирна
Цэцэг цэцгийн өнгө намуухан гандана
Цэн цэнгийн бороо намуухан цайрна
Цэгээн цагаан бараа намуухан тодорно
Word: T.Erdenetsogt
Aya: D.Otgonbayar
The river flows slowly
The flames were low
The beauty smiled softly
The old blue moon rose softly
Ancient myths will be quietly resurrected
The clouds of the high sky fall softly
Recitation:
The steppe wind blows softly
The pious girls sat quietly
The luxurious palace is slowly getting old
The white snow faded slightly
Time breathes slowly
The blue degree fades slightly
The golden trumpet sounded softly
My brother is slowly declining
Once again, things are slowly recovering
The steppe wind blew softly
The pious girls sat quietly
The luxurious palace is slowly getting old
The flowers fade slightly
The rain of pleasure turned pale
The white goods are clearly visible
