Текст песни Ерлан Рыскали - Касым Аманжолов Озим туралы

Өзге емес, өзім айтам өз жайымда,Жүрегім жалын аткан сөз дайында.Тереңде тұнып жатқан дауыл күйді Тербетіп, тулатып бір қозғайын да…
Аманжол Рақымжанның Қасымымын,Мен қалған бір атаның ғасырымын.Біреуге жұртта қалған жасығымын,Біреуге аспандағы асылымын.Шарлаған жолым жатыр жер бетінде,Көрінер көлеңкесі келбетімде.
Қай жерде үзіледі қайран сапар,
Түйін боп өмірімнің бір шетінде?
Сол жерге қалармын ба мәңгі тоқтап,Жоғалып жер бетінен сүрлеу-соқпақ?
Немесе бастармын ба екінші өмір,Жалынды жыр жолында қызыл шоқ қап?
Дүние, жалт-жұлт еткен кең мекенім,Көре алмай көп жерінді мен кетемін.Арпалыс алақұйын заманалар Арбасып тұрып алды, мен не етемін?!
Өмір жоқ түскен жерде бір арнаға, Көп күттім, көп тіледім құмарлана.Қайтейін, жетер емес қысқа өмірім,Алыстан көрінгенмен мұңарлана.
Сен неткен бақытты едің, келер ұрпак,
Қараймын елесіңе мен таңырқап.Жаңғыртып жер сарайын сен келгенде,
Көрпемді мен жатармын қырда қымтап.
Жүзінде кәрі жердің әжімі көп,
Ізімді табарсындар әзер іздеп.Оқырсың сонда, мүмкін, бұл жырымды,«
Досың да, туысың да біздерміз», – деп.
Ризамын туғаныма адам болып,Өкінбен қаламын деп бір күн солып.Адамзат сапарының мейманымыз Бір мезет жер бетіне кетер соғып. Екі көз – екі жұлдыз мандайдағы,Көруші ең қүбылысты кай-кайдағы.Япырмай, сен де бір күн сөнермісің Қап-қара түнек болып маңайдағы?! Өкінбен мен де бір күн өлемін деп,Өкінем ұқсата алмай келемін деп.Күніне жүз ойланып, мың толғанам,Өзіммен бірге өлмесін өлеңім деп.Барым да, бақытым да осы өлеңім,Жақыным, жүрегімнің досы өлеңім.Өмірге келгенім жоқ бостан-босқа,Мен қайтіп босқа жасап, босқа өлемін?!
Гүрілдеп жалын атқан кеудем – көрік,
Сөз соғам құлашымды еркін керіп.Суарып шынықтырам күйге малып,Болсын деп әрі әдемі, әрі берік. Құя алман үгітілген балшық өлең,Көңілімде көл жасаман тамшыменен.Серінің семсеріндей сертке таққан Өлеңнің өткірін бір алшы менен.Ежелден еркебұлан Қасым едім,Бұлқына тасып едім, басып едім.Жүзім – жаз, көңілім – көктем, кең пейілді,Жақсының жүрегіне ғашық едім.
Сөзім – жыр, лебізім – күй, ерке едім,Өз жерім, өз елімде еркеледім.Өмірдің алтын сарай аспанына Қиялым қақты қанат ерте менің. Кең жайдым құлашымды дүниеге,Білдім мен қайғыра да, сүйіне де Әйтеуір, әрі-сәрі болғаным жоқ,Ұқтым мен көңілімнің күйі неде… Аяған жүрегім жоқ жолдасымнан, Сый көрді небір сараң мол Қасымнан.Жолдастың жүзін қайта алдым жинап,
Айрылсам ала көңіл он досымнан.Қасыммын, сол баяғы бір Қасыммын,Бақытын ойламаймын құр басымның.
Тымырсық түнек болсаң – дұшпаныңмын,
Ақ көңіл адал болсаң – сырласыңмын.
Боламын ақын Қасым әлі д

No one else, I'll tell you about myself, Prepare a word that will set my heart on fire. Let me shake the storm that is sinking in the depths and stir it up…
I am the Kasym of Amanzhol Rakhimzhan, I am the age of one of the remaining grandfathers.
Wondering where the trip will end,
At one point in my life as a knot?
Will I stay there forever, Will I disappear from the face of the earth?
Or will I start a second life, a red bouquet in the path of the fiery song?
The world, my vast shining place, I will leave a lot of places I can't see. Arpalys's palms are stuck in the chariot, what can I do ?!
Where there is no life, there is a channel, I waited a long time, I wished a lot, I am passionate. Unfortunately, my short life is not enough.
How happy you were, the next generation,
I look at your ghost and I am amazed. When you come to reconstruct the palace of the earth,
I lay my blanket on the edge of the bed.
In fact, the old place has a lot of wrinkles,
They can hardly find me. You read there, maybe it's a myth, "
We are your friends and relatives, ”he said.
I am grateful to my mother for being a human being, I wish I could stay with regret for a day. Our guest of the human journey Suddenly hit the ground. Two eyes - two stars in the mandala, Where is the most spectator of the seer. Do you know that one day you will go out in the dark ?! I regret that one day I will die, I regret that I will not be able to imitate it. I think a hundred times a day, I am a thousand years old, I want to die with myself. This song is all my happiness, my friend, the friend of my heart. I did not come to life in vain, I came back. will I die in vain ?!
My roaring chest is beautiful,
When I speak, I stretch my arms freely. I water and harden them, so that they are beautiful and strong. A grated German song, With a drop that made a lake in my heart. With a sharp edge of the poem, which I wore like a sword of the sergeant.
My words are a song, my words are a mood, I was a man, I was pampered in my own land, in my own country. The golden palace of life is in the sky. I was born, I was born, I was born, I was born, I was born, I was born, I was born, I was born, I was born, I was born, I was born, I was born, I was born, I was born, I was born, I was born, I was born, I was born, I was born, I was born, I was born, I was born, I was born.
If I lose ten of my friends, I'm in the same mood, I don't care about my happiness.
If you are in the dark, I am your enemy,
If you are honest, I will paint.
I will be a poet Kasym still d